Twijfel, ik heb het maar elke keer weer. Waar komt het vandaan? Heeft het te maken met mijn eeuwige onbewuste zoektocht naar negativiteit? Ik heb geen idee.
Ik was uitgenodigd voor een feestje gisteren. Een vriendin van mij is 20 geworden en vierde dit met een BBQ met vrienden, familie en buren. En toen kwam de twijfel. In eerste instantie natuurlijk ja gezegd, want het lijkt me super gezellig. Maar toen ik hoorde dat er maar 3 mensen kwamen die ik kende begon de twijfel.
Ik heb serieus geen idee waarom, zou ik me onzeker voelen, had ik de gedachte dat ik dan niemand had om mee te praten, zou het gezellig worden?
Ik was uitgenodigd voor een feestje gisteren. Een vriendin van mij is 20 geworden en vierde dit met een BBQ met vrienden, familie en buren. En toen kwam de twijfel. In eerste instantie natuurlijk ja gezegd, want het lijkt me super gezellig. Maar toen ik hoorde dat er maar 3 mensen kwamen die ik kende begon de twijfel.
Ik heb serieus geen idee waarom, zou ik me onzeker voelen, had ik de gedachte dat ik dan niemand had om mee te praten, zou het gezellig worden?
Het heeft niks te maken met de mensen die ik wél kende die zouden komen, allemaal super leuke mensen. Maar toch was er een twijfel of ik er wel tussen paste.
Uiteindelijk ben ik gewoon gegaan, en is het super gezellig geworden en heb ik zelfs nog nieuwe vrienden gemaakt. Zelfs een praatje gemaakt met de buren en iedereen betrok me overal bij, en andersom.
Twijfel, waarom besta je? Waarom kom je in mijn hoofd en laat je me twijfelen en zorg je er dan toch voor dat ik een super leuke avond heb gehad?
Het moraal van deze korte blogpost is dat je niet moet twijfelen, je moet het gewoon doen. Wie weet ontmoet je net zoals ik super leuke mensen en heb je een geweldig gesprek met de mensen die je al kende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten